Wjesołe jastry!
Muzikaliske jastrowne póstrowy towaristwa Kólesko

Dieter Reddo *12.02.1942 w Trjebinku, †10.03.2020 w Wórjejcach.
Tak dlejko až na mnjo myslićo a nosyćo mjo ho wašych wutrobach, tak dlejko som ći was. 

Jastrowne spiwanje hako jare nabožny nałog jo se drje srjejdź 1950tych lět w našej wósadźe zgubił; serbske hobydlarje su jen pak měli stajnje ho wědobnju a wót 1992 se wóno zasej hožywi.

Slěpjański Rozprajak - Ćirucka za slěpjańšćinu
W huskej kooperaciji ze Serbskim institutom jo nastała ćirucka za Slěpjańsku serbšćinu; prezentěrować budźo se w lěće 2022.

Folklorna skupina hustupujo ćecej w Slěpjańskej burskej drasće. Žeńske hoblekuje se ku kuždemu swědźenjoju a w kuždym casu lěta prawu a wósebnu wariantu drasty. Tak jo towaristwu móžno, pokazać wjeliku bogatosć Slěpjańskeje drasty. Ćedewšym šelakorosć namšojskich drastow njejo ludźom dźeńsa wěcej wědobna.

Bóžemje, luby Dieter.

Dieter Reddo *12.02.1942 in Klein Trebendorf; †10.03.2020 in Hoyerswerda

 

Dieter Reddo - *12.02.1942 w Trjebinku, †10.03.2020 w Wórjejcach

Dyž jo pcołaŕ humrěł, se ći nas w Slěpjańskej wósadźe do kuždego kólca tśi raz zaklapa a se praji: „Pcołki, wy njedrićo forthyć, waš góspodaŕ dźo fort. 

Dieter Reddo jo wótejšeł. Njebudźo wěc swóje lubowane pcoły widźeć, a tež my jogo wěcej njehuglědamy. Jogo pćijaćelske naradźenja budźeje nam felować a tež jogo krute procowanje ho zdźeržanje serbskich tradicijow. Kritika a chwalba stej z jogo guby wažyłej jenak wjele.

Wón wóstanjo nam w pomjertku hako pójedaŕ starodawnych powjesćow a loštnych anekdotow. Dyž něchten jomu ćisłuchował, což jo měł jare rad, da su te serbske hulicowańka jeno tak z njogo pluskali hako ze žgrědła, což se nidy njezastaji. Rad jo swóju wědu a swóje nazgónjenja dalej dawał, a jogo nejwěkša frejda jo była, dyž jo ći swójich ćisłucharjach namakał płodnu zemju.

Dieter jo był šykowny mólowaŕ jastrownych jaj, huběrny znajaŕ Slěpjańskeje burskeje drasty a njemucny wójowaŕ za swóju maćerinu rěc, Slěpjańsku serbšćinu. Jogo wěda ći hoblekanju burskich drastow a jogo rozpalenje za Slěpjańske ludowe spiwy stej byłej jenorazowej. Sy-lik se zył cas, sy wót njogo mogł zgónić wjele ho pcołarjenju a ho pjerinje, ale tež ho žywjenju hojsy a swódźbnych zwiskach. Dieter jo znał kuždego a jo tež sam był daloko a šyroko znaty.

Wón jo hobzwernował a dalej dał Slěpjańske ludowe spiwy, Slěpjańsku rěc a Slěpjańske tradicije, což su jogo wót casa dźěćetstwa ćewodźowali. To jo jogo wótkazanje. 

Wót njogo móžomy prajić: Z cyłeju wutrobu jo był žywy w serbskem duchu.

Zgubili smy lubego pćijaćela. Comy se jomu z wutroby dźěkować za jogo hobšyrnu wědu, kóteruž jo nam zawóstajił, a za jogo wjelikomyslnu pomoc, kóteruž jo nam kuždy cas rad pobitował. 
Wón wóstanjo na ćecej w našych wutrobach a w našych myslach.

Kółk žywjenja se zlenjo, nic wěc se njegiba. 
Což jeno mimo ćěnjo, jo žwała rěcniwa. 
A som ja jenraz rozpanuł do procha a do pjopoła, 
Da, žwała, praj šym, až 
som ćěnuł do gwězdow. 

Bóžemje, luby Dieter, spi ho dobrem měrje.

 

terminy

SB slěpjańšćina – Schleifer Sorbisch DEDeutsch – němski