Slěpjańske spiwarske knigły - kerluše, psalmy a módlitwy

 

Spiwarske maje pokazać, kak su naše prjedowniki žywe byli, což su byli jare z ćěsćijańskeju wěru zwězane. Ćez lětstotki jo rosła zwězanosć ku cerkwi, a to jo fundament a žgrědło dalejwjedźenja a dalejdawanja Slěpjańskeje folklory a jeje tradicije spiwanja.

Ho spiwarskich knigłach su zgromadźone znate a za Slěpjańsku wósadu wažne kerluše ćez cyłe cerkwinske lěto. Widźeć jo how huski póćěg k ćěsćijańskim nałogam a tradicijam; na ćikład namaka se hobšyrna zběrka kerlušow, což su je gólicy jastry w nocy spiwali. Z pomocu tych kerlušow by se mogła ho Slěpjańskich jsach hožywić tradicija spiwanja na ławkach resp. južon aktiwnym spiwarkam by mogli spiwarske być z pódpěru.

Zakład za spiwarske knigły jo była zběrka „Stare lube kěrluški Slěpjańskeje wósady“ Slěpjańskego burja Hanza Šymka (1847 – 1906) z lěta 1884. Towaristwo Kólesko jo ju južont w lěće 2014 hobdźěłała a wótere kerluše do repertoara spiwneje skupiny ćewzyła. K tomu su ćišli archiwne nagrawanja z 1950tych lět, což wóne dokumetěruje wašnju spiwanja hokoło Slěpeg.
Dalše žgrědło jo list Jakuba Lorenca-Zalěskego wót 3. maja  1925, ho kótremž poměnujo 9 jastrownych spiwow, což su je jastrowne spiwaŕki w Slěpem spiwali.

K tym kerlušam su ćišli jěšćik te, kótrež smy zgromadnje ze Slěpjańskeju faraŕku Jadwigu Malinkoweju hupytali, a to pó Ewangelskich spiwarskich. Kerluše jo Juliana Kaulfürstowa do slěpjańšćiny ćestajiła a Hync Rychtaŕ jo ćełožki korigował.

Tež psalmy a módlitwy su ho spiwarskich wótćišćane – wóne su měli za identitu wósady wjeliku wažnosć. Hync Rychtaŕ jo je do Slěpjańskeje serbšćiny ćestajił.

Swójski kapitel maje někotere ludowe spiwy, kótrež njejsu byli doněnta jěšći hozjawjone. Te su šwarne ku zgromadnemu spiwanjoju pó namšy, na cerkwinskich wótpołnjach aby na wósadnych swědźenjach. Kapitel se měnujo „Dźož dwaj aby tśo su zgromadźone w jogo měnje“. 

 

---

Fotos: Markowski Medienagentur

---

Projektzeitraum

2018 - 2019